ชื่อวิทยาศาสตร์ : Phascolarctos cinereus

ลักษณะ : เนื่องจาก ดูคล้ายหมี จึงถูกเรียกว่า หมีโคอาลา แต่ความจริง เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมมีกระเป๋าหน้าท้อง ตัวเมียมีกระเป๋าหน้าท้องสำหรับเลี้ยงลูกอ่อน โดยกระเป๋าจะกลับหัวลง ไม่เหมือนของจิงโจ้ คำว่า “โคอาลา” มาจากภาษาอะบอริจินส์ (ชนพื้นเมืองของออสเตรเลีย) มีความหมายว่า “ไม่กินน้ำ” เนื่องจากเป็นสัตว์ที่แทบไม่ดื่มน้ำเลยเพราะได้รับน้ำเพียงพอจากอาหารที่กินอยู่แล้ว โคอาลา ตัวผู้ สูงราว 78 เซนติเมตร ตัวเมียสูง 72 เซนติเมตร โคอาลาทางใต้ จะใหญ่กว่าทางเหนือ ตัวผู้น้ำหนักเฉลี่ย 11.8 กิโลกรัม ขณะตัวเมียอยู่ที่ 7.9 กิโลกรัม ส่วนโคอาลาทางเหนือ ตัวผู้น้ำหนักเฉลี่ย 6.5 กิโลกรัม ในขณะที่ตัวเมียอยู่ที่ 5.1 กิโลกรัม โคอาลาแรกเกิด หนักเพียง 0.5 กิโลกรัม

ถิ่นอาศัย : อยู่ในป่าที่มีต้นยูคาลิปตัส ปัจจุบันพบได้ที่ รัฐควีนส์แลนด์,นิวเซาท์เวลส์, รัฐวิกตอเรีย และ รัฐเซาท์ออสเตรเลีย

อุปนิสัย : ปกติโคอาลา โดยเฉพาะตัวผู้เป็นสัตว์ก้าวร้าว ดุร้าย จึงมักอยู่อย่างสันโดษ ตัวผู้และตัวเมียจะอยู่ด้วยกันในฤดูผสมพันธุ์เท่านั้น โคอาลากินใบยูคาลิปตัสเป็นอาหาร  ใบยูคาลิปตัสมีสารอาหารน้อยและยังมีสารที่มีพิษต่อสัตว์ แต่ระบบย่อยอาหารของโคอาลามีการปรับตัว ทำให้สามารถทำลายพิษใบยูคาลิปตัสได้ มันเป็นสัตว์ที่ดื่มน้ำน้อยหรือไม่ดื่มเลย เนื่องจากได้รับน้ำมากพอจากใบยูคาลิปตัส โคอาลาจะกินใบยูคาลิปตัสวันละสองถึงห้ากิโลกรัม เนื่องจากเป็นอาหารให้พลังงานน้อย ทำให้โคอาลาต้องนอนวันละ 16–24 ชั่วโมง เพื่อรักษาพลังงาน สมองของมันจึงมีวิวัฒนาการขนาดเท่ากับมะเขือเทศหนึ่งผลเท่านั้น

สถานภาพ : ในอดีตศัตรูที่สำคัญ คือ มนุษย์ที่ล่าเพื่อเอาขน เนื่องจากไม่ค่อยมีศัตรูตามธรรมชาติ จนเกือบสูญพันธุ์ ในปี ค.ศ. 1963 จึงออกกฎหมายห้ามล่าโคอาลาขึ้น ปัจจุบันมีโคอาลาในธรรมชาติราวแปดหมื่นถึงหนึ่งแสนตัว ภัยคุกคามพวกมันทุกวันนี้ ได้แก่ ไฟป่า โรคระบาดและสุนัขบ้าน โดยประมาณว่าแต่ละปี สุนัขบ้านฆ่าโคอาล่าไปราวสี่พันตัว

รวบรวมข้อมูลโดย อาจารย์ ดร.ปิยวดี นิลสนธิ รองผู้อำนวยการสำนักหอสมุด มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
อ้างอิงข้อมูลจาก Puma. (2017). โคอาลา Koala. สืบค้นจาก http://www.komkid.com/ธรรมชาติวิทยา/โคอาลา-koala/